مراحل ساخت دیوار سبز
گسترش شهرنشینی و افزایش دغدغه های روزمرگی سبب شده تا نیاز به ارتباط با طبیعت افزایش یابد. امروزه دوستداران طبیعت در تلاش هستند تا به روش های مختلف بتوانند سبزینگی را به خانه هایشان بیاورند. این امر در افزایش آرامش و ایجاد حس خوب در فرد تاثیر بسزایی دارد.
اما بسیاری از افراد تصور می کنند برای ایجاد یک مکان سبز در خانه نیاز به یک فضایی بزرگ دارند. در صورتی که میتوان با ایجاد دیوار سبز، رنگ و هوایی تازه به خانه و یا محل کار بخشید.
دیوار سبز در کشورهای مختلف با دیتیل های متفاوتی اجرا می گردد. هیدروپونیک، استفاده از نمد پلیمری، روش مدولار، روش کابلی و … از جمله روش های رایج در اجرای دیوار سبز می باشند.
این در حالیست که در ایران روش مدولار و کابلی از محبوبیت بیشتری برخوردار است. نکته جالب در این دو روش امکان تلفیق دو روش مدولار و کابلی می باشد. در ادامه به بررسی مراحل ساخت دیوار سبز می پردازیم.
گسترش شهرنشینی و افزایش دغدغه های روزمرگی سبب شده تا نیاز به ارتباط با طبیعت افزایش یابد. امروزه دوستداران طبیعت در تلاش هستند تا به روش های مختلف بتوانند سبزینگی را به خانه هایشان بیاورند. این امر در افزایش آرامش و ایجاد حس خوب در فرد تاثیر بسزایی دارد.
اما بسیاری از افراد تصور می کنند برای ایجاد یک مکان سبز در خانه نیاز به یک فضایی بزرگ دارند. در صورتی که میتوان با ایجاد دیوار سبز، رنگ و هوایی تازه به خانه و یا محل کار بخشید.
دیوار سبز در کشورهای مختلف با دیتیل های متفاوتی اجرا می گردد. هیدروپونیک، استفاده از نمد پلیمری، روش مدولار، روش کابلی و … از جمله روش های رایج در اجرای دیوار سبز می باشند.
این در حالیست که در ایران روش مدولار و کابلی از محبوبیت بیشتری برخوردار است. نکته جالب در این دو روش امکان تلفیق دو روش مدولار و کابلی می باشد. در ادامه به بررسی مراحل ساخت دیوار سبز می پردازیم.
روش مدولار:
در این روش از باکس هایی با ابعاد و فرم مخصوص جهت اجرای دیوار سبز استفاده می شود. این باکس ها در شرکت چکادبام از جنس ورق گالوانیزه می باشند که از رنگ استاتیک (رنگ پودی کوره ای) برخوردار هستند و به همین جهت ضد زنگ می باشند.
این فلاورباکس ها به صورت پیش ساخته در کارگاه آماده میشوند و به محل پروژه ارسال می شوند. در ادامه بر روی دیوار مورد نظر شاسی کشی انجام می شود و این باکس ها بر روی این شاسی کشی ها اتصال داده می شوند. و لایه های مورد نیاز برای کاشت که شامل لایه ژئوتکستایل و ژئودرین هست داخل این باکس ها قرار می گیرند.
الان این باکس ها آماده کاشت هستند که با توجه به شرایط وضع موجود و فضای داخلی یا خارجی بودن طرح کاشت مناسب پیشنهاد می گردد.
روش کابلی:
روش کابلی در مقایسه با روش مدولار مقرون به صرفه تر است. سیستم دیوار سبز کابلی شامل کابل های روکش دار با ضریب حرارتی بالا، اتصالات مهار کننده و یا اسکوپ استیل، و تجهیزات مکملی مانند فلاورباکس در ابعاد مختلف است و از انواع پوشش های گیاهی رونده با رشد سریع و یا کند می توان در این سیستم استفاده نمود.
در این روش فلاورباکس هایی پیش ساخته به عنوان بستر کاشت در نظر گرفته می شوند سپس کابل کشی بر روی دیوار انجام می شود. این کابل ها می توانند با کمک اسکوپ به طرح های مختلف مانند لوزی شکل، عمودی و … بافته شوند.
در نهایت با توجه به شرایط وضع موجود از گیاهانی رونده همچون یاس امین الدوله، پاپیتال، پتوس و … جهت کاشت استفاده می گردد تا به مرور زمان این کابل هارا بپوشانند.
در این روش با توجه به ابعاد دیوار، ردیفی از فلاورباکس ها در راستای طولی فضای مورد نظر تعبیه می شوند. از آنجا که گیاهان رونده و یا ریزشی حداکثر تا ۳٫۵ تا ۴ متر ارتفاع رشد می کنند، بنابراین به ازای حداکثر هر ۴ متر ارتفاع، از یک ردیف و در هر متر طول یک عدد فلاورباکس، استفاده خواهد شد.
ترکیب روش مدولار و کابلی:
در این روش جهت داشتن دیوار سبزی زیبا با هزینه کم فقط کافی است تا این دو روش را با هم ترکیب کرد. باکس های مخصوص دیوار سبز که پردیسی نیز نامیده می شوند به عنوان بستر کاشت در نظر گرفته می شوند و روی دیوار از طریق اسکوپ های فلزی شبکه ای از کابل های استیل ایجاد می گردد.
سپس گیاه رونده ( یا ریزشی) در داخل فلاورباکس ها کاشته شده و با گذشت زمان و رشد گیاهان دیوار سبز شکل خواهد گرفت. فاصله بین اسکوپ های استیل چکاد بام بین ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر و فواصل کابل های روکش دار بین ۱۷ تا ۲۳ سانتیمتر می باشد. گیاهان رونده پس از کاشت در این باکس ها کم کم تمام کابل ها را کاور می کنند.
